PSK. DAN. NİDA YALDIZ
Yeni Yürümeye Başlayan Çocuklar
Bebekler bir yaşına geldiklerinde, ebeveynlerinin duygularını düzenlemelerine yardımcı olabileceklerinin farkına varırlar. Bebeklik aşamasından çıktıkça, küçük çocuklar belirli duyguların belirli durumlarla ilişkili olduğunu anlamaya başlarlar. Bir dizi araştırma, korkunun yeni yürümeye başlayan çocuklar için en zor duygu olduğunu göstermektedir. Bu yaşta, ebeveynler çocuklarla duygular hakkında konuşmak için yaşa uygun yaklaşımları kullanmaya başlayabilir ve onları bu duyguları adlandırmaya teşvik edebilir. Çocuklar iki yaşına geldiklerinde zor duygularla başa çıkmak için stratejiler benimseyebilirler. Örneğin, kendilerini üzen şeylerden uzaklaşabilirler.
Bir araştırmaya göre, durum seçimi, değiştirme ve dikkat dağıtma, bu yaştaki çocukların öfke ve korkuyla başa çıkmalarına yardımcı olacak en iyi stratejilerdir. Başka bir deyişle, yeni yürümeye başlayan çocuklara sıkıntı verici durumlardan kaçınmalarına yardım etmek veya onları bu durumlardan uzaklaştırmak en etkili duygu düzenleme stratejilerinden biridir. Büyüdükçe, yeni yürümeye başlayan çocuklara bu durumlarla kendi başlarına başa çıkmaları öğretilebilir. Duyguları adlandırmak, yeni yürümeye başlayan çocukların duyguların normal olduğunu öğrenmelerine de yardımcı olur. Günlük fırsatlar, çocuklarla duygular hakkında konuşmak için fırsatlar sağlar: “Kesinlikle kızgın görünüyor.” “Neden bu kadar üzgün göründüğünü düşünüyorsun?”. Yeni yürümeye başlayan çocuklar ayrıca insanları izleyerek duygularını yönetmeyi öğrenirler.
Çocukluk
Çocuklar, çocukluk yıllarında pek çok duygu yaşarlar ve öğrenirler. Çocuklar uygun duygusal ifadeleri anlayabilir ve uygun olmayanlardan ayırt edebilirler, ancak özellikle duygularını tanımlamayı ve adlandırmayı öğrenmedilerse, duygularını ifade etmekte hala zorlanırlar. Duygu düzenleme, yalnızca duyguları sosyal olarak uygun bir şekilde ifade etmekle ilgili değildir; çocuklara duyguları tanımlamayı öğretmeyi, bu duyguları neyin tetiklediğini belirlemelerine yardım etmeyi ve bu duyguları kendi başlarına yönetmeyi öğretmeyi içeren üç aşamalı bir süreçtir. Çocuklara duygularının geçerli olduğunu öğrettiğimizde, hissettiklerini normal ve yönetilebilir olarak görmelerine yardımcı oluyoruz. Uygun davranışın modellenmesi de çocukluk yıllarında önemlidir. Çocuğunuza öfkeye uygun şekilde tepki vermeyi öğretmenin en iyi yolu ona nasıl tepki vereceğini göstermektir. Kanıtlar, çocukların duygularımızı aldıklarını ve birçok olumsuz duyguya maruz kalanların mücadele etme olasılıklarının daha yüksek olduğunu gösteriyor. Nihayetinde, çocukların duygularını yönetmelerine yardımcı olmak, bu duyguları doğrulamak ve onları ifade etmek için kendilerini güvende hissettikleri bir ortam sağlamakla başlar. Birkaç çalışmanın gösterdiği gibi, kendini güvende hisseden çocukların zor duygularla başa çıkmak için uygun duygu düzenleme becerilerini geliştirmeleri ve kullanmaları daha olasıdır.
Kaynakça: